اضافه وزن متیلاسیون DNA را تحت تأثیر قرار می‌دهد
22 دسامبر 2016- نتایج یک مطالعه‌ی بزرگ بین المللی نشان می‌دهد اضافه وزنی که شما در طول تعطیلات به دست می‌آورید نه تنها بر ظاهر بدنی شما تأثیر می گذارد بلکه DNA شما را نیز تحت تأثیر قرار می دهد.
این مطالعه نشان داد که BMI بالا منجر به تغییرات اپی ژنتیکی(تغییر در متیلاسیون DNA) می شود که بر 200 جایگاه در ژنوم تأثیر گذاشته و موجب ایجاد تغییراتی در بیان ژنها می‌گردد. این مطالعات توسط محققان مرکز هلمهولتز در مونیخ که همکار مرکز تحقیقات دیابت در آلمان است، انجام گردید و نتایج آن در مجله‌ی Nature منتشر شد.
در حالیکه ژنهای ما در طول زندگی ما تغییری نمی کنند، اما شیوه‌ی زندگی ما مستقیماً می تواند سبب ایجاد تغییرات اپی ژنتیک شود، ( epi کلمه ای یونانی بمعنای بیش از، خارج از یا اطراف) اشاره به همه‌ی چیزهایی دارد که در اطراف یا بر روی ژنها قرار می‌گیرند، تاکنون تحقیقات چندانی بر روی این موضوع که چگونه اپی ژنتیک به عنوان نتیجه‌ای از اضافه وزن تغییر می کند، انجام نشده است.
نویسنده‌ی اول این مقاله، دکتر Simone Wahl از واحد اپیدمیولوژی مولکولی(AME) مرکز هلمهولتز می‌گوید: برآورده شده است که یک و نیم میلیارد نفر در سراسر جهان دچار اضافه وزن هستند، با توجه به عواقب نامطلوب اضافه وزن که منجر به ابتلا افراد به دیابت، بیماریهای قلبی عروقی و متابولیک می‌شود، بررسی این موضوع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
بزرگترین مطالعه‌ی جهانی بر روی شاخص توده‌ی بدنی و اپی ژنتیک
یک تیم بین المللی از محققان به سرپرستی دکتر Gieger و دکتر Grallert از AME و همچنین دکتر Koonrr و دکتر Chambers از کالج سلطنتی لندن به بررسی ارتباطات احتمالی نمایه‌ی توده‌ی بدنی و تغییرات اپی ژنتیک پرداختند. این گروه با استفاده از تکنولوژی‌های مدرن بزرگترین تحقیق بین المللی در این زمینه را انجام دادند.
دانشمندان نمونه‌های خونی بیش از 10هزار زن و مرد را در اروپا بررسی کردند. بخش کثیری از این افراد ساکن لندن بوده و دارای نژاد هندی بودند از آنجائیکه این افراد در معرض خطر بالایی برای چاقی و بیماریهای متابولیک هستند، دانشمندان به بررسی نمونه‌های خونی آنها پرداختند.
در اولین مرحله، 5387 نمونه از افراد گرفته شد و محققان 207 جایگاه ژنی را که به واسطه‌ی BMIدچار تغییرات اپی ژنتیک شده بودند را شناسایی نمودند، سپس این جایگاه‌ها را در نمونه‌های خونی گرفته شده از 4874 فرد دیگر بررسی نموده و توانستند 187 جایگاه که به واسطه‌ی BMI دچار این نوع تغییرات می‌شوند را تایید کنند. همچنین مطالعات بعدی و مشاهدات دراز مدت نشان داد که این تغییرات عمدتاً در نتیجه‌ی اضافه وزن ایجاد می‌شوند و خود عامل بروز اضافه وزن نمی‌باشند، همچنین تغییرات قابل توجهی در بیان ژنهای التهابی اتفاق افتاده بود.
دکتر Grallert می‌گوید: ما تغییرات فاحشی را در بیان ژنهایی که مسئول متابولیسم چربیها و انتقال سوبسترا بودند، یافتیم ، همچنین جایگاه‌های ژنی مرتبط با التهاب نیز تحت تأثیر اضافه وزن قرار گرفته بودند. بر اساس این اطلاعات، محققان توانستند مارکرهای اپی ژنتیکی را شناسایی کنند که می توان بر اساس آنها خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را در افراد پیش بینی نمود.
دکتر Gieger از مرکز اپیدمیولوژی مولکولی هلمهولتز می گوید: نتایج ما، دیدگاه‌های جدیدی در مورد مسیرهای پیام رسانی که تحت تأثیر چاقی قرار می‌گیرند، ارائه داده است، ما امیدواریم با استفاده از این اطلاعات، استراتژیهای جدیدی را برای پیش بینی و احتمالاً پیشگیری از دیابت نوع 2 و سایر عواقب اضافه وزن تدوین نماییم. در قدم بعدی، محققان قصد دارند در چارچوب پژوهش‌های میان رشته‌ای در مرکز تحقیقات دیابت آلمان، جزئیات چگونگی تأثیر تغییرات اپی ژنتیک بر بیان ژنهای اساسی را بررسی کنند.
منبع و سایت خبر:
Nature, 2016; DOI: 10.1038/nature20784
www.sciencedaily.com/releases/2016/12/161222094841.htm